மெகா தமிழ் இன்செஸ்ட் நாவல் ஞாயம்

திருச்சியில் இருந்து rockfort express சரியாக 10.25 க்கு புறப்படத் தயாராக இருக்கின்றது என்ற அறிவிப்பு ரயில் நிலையத்தில் ஒலித்துக்கொண்டிருந்தது. மணி 9 55 . சுதா அவள் ஏறவேண்டிய A2 coach ய் தேடி கண்டுபிடித்து, தன அமரவேண்டிய 26 -வது seat-இல் அமர்ந்தாள்.முன்னமே reserve செய்திருந்ததால் lower birth confirm ஆகி இருந்தது.

ரயில் புறப்பட ஏறக்குறைய 1/2 மணி நேரம் இருந்ததால் ஜன்னலோர seat ல் அமர்ந்தபடி அழ்ந்த சிந்தனையில் மூள்க்கினாள். அந்த comportment- இல் அவளைத் தவிர ஒரு இளைஞ்ஞனும், ஒரு 20-22 வயதிருக்கும், ஒரு 40 வயதிருக்கும் ஒரு பெண்ணும் அமர்திருன்தனர். அந்தப் பெண்ணுக்கும் தன் வதுதான் இருக்கும் என்று யூகித்துக் கொண்டாள். அந்தப் பெண்ணும் மிகவும் அழகாகவே இருந்தாள். முகம் மிக களையாக அழகாக இருந்தது. அனேகமாக அந்த இளைஞ்ஞனின் அம்மாவாக இருக்க வேண்டும். அவள் கையில் ஒரு buiscut pocket வைத்திருந்தாள். இருவரும் சப்பிட்டுகொண்டிருன்தனர்.

“டேய் ரமேஷ் இன்னொரு பிஸ்கட் எடுதுகோடா. 7 மணிக்கு சாப்பிட்டது….பசிக்காதா, இந்தா” என்று பிஸ்கட் pocket ய் நீட்ட அதற்க்கு அவன்

“இல்லேம்மா எனக்கு அவ்ளோதான் பசியல்ல, நீ சாப்பிடு….நீதான் ஒன்னும் சாப்பிடவே இல்ல ” – என்று கூறினான்.

எதோ யோசனையில் இருந்த சுதாவை “excuseme madam buiscut சாப்பிடறீங்களா…..எடுத்துக்குங்க” என்ற குரல் திரும்பி பார்க்க செய்தது. அந்தப் பெண்தான் நீட்டிக் கொண்டிருந்தாள்.சுதா நாசுக்காக ‘இல்லீங்க நான் வர்ரச்சே சாப்பிட்டுட்டு வந்துட்டேன்.பரவில்லை நீங்க சாப்பிடுங்க” என்று தவிர்த்துவிட்டாள் சுதா.

“by the way நான் கமலா, இது என் பையன் ரமேஷ். software company இல் work பண்றான்……நீங்க”- என்று அந்தப் பெண் சுதாவின் அறிமுகத்தை விரும்ப,

அதற்கு சுதாவும் “நான் சுதா சேஷாத்ரி” என்று சுருக்கமாக அறிமுகத்தை முடித்துக் கொண்டாள்.

“இல்ல நீங்க யார்ட்டையும் அதிகமா பேசறது இல்லைன்னு நினைக்கறேன்” என்று தன் வருத்தத்தை தெரிவித்துக்கொள்ள,

“ஏம்மா சும்மா வரமாட்டியா…..மணி 10 ஆகுது.துங்கற நேரம் சும்மா அவங்கள போய் disturb பண்ணிட்டு….” என்று சொல்லிய ரமேஷ் சுதாவிடம், “எங்கம்மா கொஞ்சம் அதிகமா பேசுவாங்க” என்று சுதாவிடம் மன்னிப்பு தெரிவிதுகொண்டன்.

“பரவாயில்லப்பா, நானும் கூட கொஞ்சம் அதிகமாவே பேசுவேன். இன்னைக்கு கொஞ்சம் tired ஆ இருந்ததுல…..அதான். நான் இங்க திருச்சியில தெரிஞ்சவங்க ஒருதத்ரோட வீட்டு கல்யாணம். அதான் வந்துட்டு இப்போ சென்னைக்கு போயிட்டு இருக்கேன்” என்று விளக்கம் அளித்தாள்சுதா.

“ennoda ponnu, athan இவனோட தங்கச்சி inga ERC ல தான் engineering III Yr படிக்கற. லீவ்ல வந்திருந்த. இப்ப திரும்பவும் hostel ல விட்டுட்டு சென்னைக்கு போயிட்டு இருக்கோம்.நாங்க இருக்கறது அண்ணா நகர்.இவங்க அப்பா பாங்க்ல மேனேஜர் ஆ இருக்கார்.நான் school ல teacher ஆ வொர்க் பண்றேன்” என்று சுருக்கமாக!? தான் குடும்பத்தை பற்றி சொல்லி முடித்தல் கமலா.

“ஏம்மா சொன்னா கேட்க மத்திய தொனத் தொணன்னு பேசிட்டே….பவம் அவங்களை கொஞ்ச நேரம் சும்மா விடும்மா” – என்று ரமேஷ் தான் அம்மாவை பார்த்துசொன்னான்.

“பரவைல்லைப்ப. நாங்க பொம்பளைங்க கொஞ்சம் பெசிட்டேதான் இருப்போம்.அதுவும் இல்லாம பேசிட்டே போன கொஞ்சம் அலுப்பும் தெரியாம இருக்கும். நீ தூக்கம் வந்த தொங்குப்ப” என்று சுதா ரகுவைப் பார்த்துகூறியதும்,

“ஆமா ஆன்டி. நீங்க friends பேசிக்கறீங்க. நான் எதுக்கு நடுவில. நீங்க நல்ல பேசுங்க” என்று சிர்த்து நக்கலாக ரமேஷ் சொல்லவும் மூவரும் சிரித்து விட்டனர்….

“ஆமா சுதா உங்களைப் பத்தி ஒன்னும் சொல்லலியே” – என்று விடாப்பிடியாக சுதாவிடம் கமலா கேட்க.

“எனக்கு 4 பொண்ணுங்க 1 பையன். மொத்தம் 5 பசங்க.மூத்த பொண்ணுங்க 2 பேருக்கும் கல்யாணம் ஆயிடுச்சு.மூத்தவளுக்கு ஒரு பொண்ணு, பொறந்து 6 மாசம் ஆகுது. மூத்தவ பேரு புவனா. rendavathu பொண்ணு கீதா. இவளும் எம்பையனும் ரெட்டப் புள்ளைங்க.இவளுக்கு கல்யாணம் ஆகி 8 மாசம்தான் இருக்கும். பையன் cysco-ன்னு ஒரு company-ல வொர்க் பண்றான்”- என்று சுதா சொல்லி முடிக்கும் முன் ரமேஷ் இப்போது
“ஆன்டி இருங்க cysco-லயா, நானும் cysco systems ல தான் work பண்றேன். என்னோட office கிண்டில இருக்கு….உங்க பய்யன் பேரு என்ன சொன்னீங்க” – ரமேஷ்
“ரகு” – சுதா.
“ரகு செஷத்ரியா” – ரமேஷ்”அமாம் அவன்தான் என் பய்யன்.உனக்கு தெரியுமா அவன?” – சுதா.
“என்ன ஆன்டி எப்படிக் கேட்டுட்டேங்க.நாங்க ரெண்டு பெரும் ஒரே office-ல தான் வொர்க் பண்றோம்.அனா நன் வேற டீம் அவன் வேற டீம்.அவ்வளவுதான்.ரொம்ப பழக்கம் இல்லைனகூட அப்பப்ப பேசிக்குவோம்…..எம்பெரைச் சொன்நீங்கனகூட ரகுவுக்கு தெரியும்.” – ரமேஷ்
“அப்பா நெருங்கி வந்துட்டீங்கன்னு சொல்லுங்க” – கமலா
“அனா எனக்கு ஒரு சந்தேகம் நெஜமாவே உங்களுக்கு 5 பசங்கள. என்னால சத்தியமா நம்பவே முடியல…உங்களைப் பாத்துட்டு என்ன ஒரு 32-34 வயசு இருக்குன்னுதான் நெனச்சேன்” – என்று கமலா கூற சுதாவுக்கு வெட்கத்தில் முகம் மேலும் சிவந்தது.
“ஆமா ஆன்டி நானும் கூட உங்க பசங்க எதோ school-ல படிப்பங்கன்னுதன் நெனச்சேன்.அனா நீங்க உங்களுக்கு பேத்தியே இருக்குன்னு சொல்றீங்க…நம்பவே முடியல.” – என்று சொல்லி ரமேஷ் வியக்க சிவந்த கன்னங்கள் சுதாவுக்கு மேலும் சிவந்து போனது.
“டேய் அதிகப்ப்ரசங்கி வை முடுட.விட்ட பேசிட்டே இருப்பியே” – என்று சுதாவின் வெட்கத்தை குறைக்க முயன்றால்.
“ம்ம்ம்….ஒன்னு கேட்ட தப்ப நெனைக்க மட்ட்டேன்களே, உங்க வாசு என்ன?. அரவத்தை அடக்க முடியல, அதான்.தப்ப எதுவும் நெனைக்கலியே” – கமலா.
“இதுல தப்ப நெனைக்க என்ன இருக்கு….5 புள்ளைங்க பெத்ததுக்கப்புரம்…. 40 ஆகுது” – சுதா
“இன்னும் என்னால நம்ப முடியல…ஒரு வேளை உங்க வீட்டுக்கு வந்து பசங்களை பாத்தாதான் நம்புவேன்……ஆமா மறந்தே போயிட்டேன். கடைசி ரெண்டு பொண்ணுங்கள பத்தி ஒன்னும் சொல்லலையே”- கமலா.
“இதுல என்ன இருக்கு.கண்டிப்பா ஒருநாள் குடும்பத்தோட நீங்க வரணும்…….என்னோட 4 வது பொண்ணு BBA இந்தா வருஷம் தான் முடிச்சா. பேரு திவ்யா.வீட்டில என்னோட இருக்கா.அஞ்சாவது பொண்ணு இன்ஜினியரிங் III Yr படிச்சுட்டு இருக்கா.பேரு யமுனா.ரொம்ப செல்லம்.” என்று சுதா தான் குடும்பத்தை பற்றி சொல்லி முடிக்கவும்.
“ஆமா உங்க husband பத்தி ஒன்னும் சொல்லலியே?” – இதை கமலா கேட்டதும் சுதாவின் முகம் வாடி கண்களில் கண்ணீர் மல்கி விட்டது.
இதனைக்கண்ட கமலா “சாரிங்க எதாவது கற்கக் கூடத்தை கேட்டேனா…என்னை மன்னிச்சிடுங்க” – கமலா

“டேய் ரமேஷ் தண்ணி பாட்டில் வாங்க மறந்துட்டேன் போய் வாங்கிட்டு வந்திடரியாடா. ற்றின் புறப்பட இன்னும் 5 நிமிடம்தான் இருக்கு” என்று அவனை தற்காலிகமாக அங்கிருந்து அனுப்பினால்.
“சாரிங்க”- என்று மீண்டும் கேட்டபடியே தன்னை கடிந்து கொண்டாள் கமலா.

“பரவைல்லைங்க…..தலைவிதி….அவர் குடும்ப வாழ்கையே பிடிக்கலைன்னு வெறுத்து 7 வருஷத்துக்கு முன்னாலேயே வேட்டவிட்டு போய்ட்டார்.எங்க இருக்காருன்னு நாங்க தேடாத இடம் இல்லை.இன்னும் தெரியல. என்று சொல்லிவிட்டு மெலிதாக அழத் தொடங்கினால்.

சுதாவுக்கு ரொம்பவும் பரிதாபமாக போய்விட்டது. இப்படி ஒரு அழகான, தேவதை மாதிரி பொண்டாட்டியை விட்டுவிட்டு அவனுக்கு எப்படித்தான் போக மனது வந்ததோ என்று அவனை மனுதுக்குல்ளாகவே சபித்துக்கொன்டால்.மேலும் அது ஒரு AC comportment என்பதால் அங்கு அவர்கள் மூவர் மேலும் ஒரு முதியவர் தவிர யாரும் அதிகமிருக்கவில்லை.அதனால் கமலா சுதவின் அருகில் opp Birth-இல் மாறி அமர்ந்து அவளது தொழில் கைகளை அழுத்தியபடி ஆறுதலாக தடவிக்கொடுத்தாள்.அதற்குள் தண்ணீர் வாங்கச சென்ற ரமேஷ் வந்த்விடவே இருவரும் மீண்டும் சகஜமானார்கள்.அங்கே எதோ அசாதாரணமான சூழ்நிலையை பார்த்த ரமேஷ் அதனை மற்றஎண்ணி, “இந்தாங்க ஆன்டி தண்ணி” – என்று பாட்டிலை நீட்ட சுதாவும் வாங்கி குடித்தால்.
“ரமேஷும் பேச்சை மற்ற எண்ணி “ஆமா ஆன்டி உங்க குட்டி பேதி பேரைச் சொல்லவே இல்லையே” – என்று கேட்க சுதாவும் மீண்டும் ஆர்வம் ஆகியபடியே .
“அவ பேரு பவித்ரா. அவங்க மாமாதான் (ரகு) அவளுக்கு பேர் செலக்ட் பண்ணினதே. ரொம்பச் சுட்டி.” என்று ஆர்வமாகப் பெசிக்கொண்டுவந்தால்.பேசிக்கொண்டிருக்கும்போதே ற்றின் புறப்பட்டு 1/2 மணி நேரம் ஆகியது. மணி 11 இருக்கும்.
“அப்புரம்ப உங்க ஆபீஸ் வேலையெல்லாம் எப்படி போகுது” – என்று சுதா ரேமேஷை பார்த்து கேட்க

“அதுக்கென்ன ஆன்டி ரொம்ப நல்லப் போகுது….நல்ல salary……நல்ல life…..enjoy பண்றோம் .எல்லாத்துக்கும் மேல அழகான பொண்ணுங்க….”என்று சொல்லி முடிப்பதற்குள்….
“ஆரம்பிசுட்டான்ப்பா…எப்பப் பாரு பொண்ணுங்க,பொண்ணுங்க.இதே பெச்சுதாநாடா உங்களுக்கு வேற பேச்சே கிடையாத” என்று கமலா ரமேஷைப் பார்த்து கிண்டல் பண்ணினால்.

“விடுங்க இந்தா வாசில அப்படித்தஹ்ன் இருப்பாங்க பசங்க…..இந்தா வயசுல பண்ணாம, அப்புறம் 60 வயசுலேyaa sight அடிப்பாங்க” என்று சுதா சொன்னதும்.
“பரவைல்லையே நீங்ககூட நல்ல பேசறீங்க” என்றாள் கமலா

“ஆனா உங்க பையன் மட்டும் எனக்கு தெரிஞ்சு எந்த பொன்னையும் ஏறெடுத்து கூட பார்க்கமாட்டான்.ரொம்ப நல்ல பையன்.அவன் உண்டு அவன் வேலையுண்டுன்னு இருப்பான்.யாருகூடயும் அனவையமா குறிப்பா பூனுங்க கூட பெசவேமாட்டன்” என்று ரமேஷ் ரகுவைப் பற்றி நல்ல பையன் certificate கொடுக்க ….
“இல்லப்பா…இந்தா வயசுல பேசாம வேற எப்ப பேசறது.அந்தந்த வயசுல செய்யுறதா அந்தந்த வயசுலேயே செஞ்சிடனும்” சிறிது நேர அமைதிக்குப் பின் சிறிது வரத்தான் தோய்ந்த முகத்தோடு ” எங்கே அவனும் அவங்க அப்பா மாதிரியே சன்யாசி ஆயிடுவனொன்னு பயம்மா இருக்கு” என்று ஒரு ஆற்றாமையில் சொன்னாள்.ஒன்றும் புரியாமல் விழித்தான் ரமேஷ்.சுதவின் வருத்தத்தை புரிந்துகொண்ட கமலா
“அதெல்லாம் ஒன்னும் இல்ல.இவன மாதிரி பொறுக்கித் தனம் பண்ணாம நல்ல பையன பொறுப்ப குடும்பத்தையும் தங்கசிங்களையும் பத்திட்டு இருக்கான்” என்று சுதாவை சமாதனப் படுத்தும்படி சொன்னாள். உடனே ரமேஷ் போய் கோபம் kondavanaga,
“ஆமா நாங்க பொறுக்கித்தனம் போன்றோம், நீங்க பாத்தீங்க.எதையும் மறைக்காம வெளிப்படைய பெசுரோமில்ல….இதுவும் sollveenga innamum solveenga “- என்று ரமேஷ் chellamaga kopappada. “டேய் சும்மா சொன்னேன்டா.உன்னைப் பத்தி எனக்குத் தெரியாதா” என்று அம்மாவும் மகனும் மாறி மாறி சமாதானம் சொல்லிக்கொண்டனர். “உங்களைப் பார்த்த எனக்குப் பொறாமையா இருக்கு.இப்பத்தான் என் பையன் இப்படி இருக்கான்.முன்னாடியெல்லாம் அவனும் ஜாலிய அரட்டை அடிச்சுட்டு ரகள பண்ணிட்டு எல்லாரையும் சிரிக்க வச்சுட்டுதான் இருப்பன்….இப்பத்தான் கொஞ்ச நாளா மாறிட்டான். யாரு கிட்டயும் சரியாய் பேசுறதில்லை, சிடு சிடுன்னு விழறான்.என்ன பிரச்சனைன்னு தெரியல.எங்களுக்கு அவனவிட்ட யாரும் இல்ல.அவன் சரியாயிட்டனாலே எங்களுக்கெல்லாம் சந்தோஷம்தான். ஏம்பா ரமேஷ் ஒரே office-ன்னு சொல்றீங்க நீயாவது அவனுக்கு என்ன பிரச்சனை இருக்கும்னு சொல்ல முடியுமா” என்று சற்று serious-ஆகிய படியே கேட்டாள் சுதா. “தெரியலையே ஆன்டி. எனக்கு அவன தெரியும் அவ்வளவுதான்.ரொம்ப பேசினது கூட இல்லை”- ரமேஷ். “இனிமே பாத்தீன்னா அவன்கிட்ட நல்ல பேசு. அவனுக்கு என்னதான் பிரச்சனைன்னு கேட்டு என்கிட்டே சொல்லுவிய” – சுதா. “சுரே ஆன்டி கண்டிப்பா.முதல்ல அவன்கிட்ட நல்ல பேசி friend ஆயிட்டேன்னாஅப்புறம் என்ன problem-ன்னு தெரிஞ்சிக்கலாம்” ரமேஷ். “அதுவும் சரிதாம்ப்பா” – சுதா. மணி அடஹர்க்குள் 11.50 ஆகி இருந்தது.”சரிங்க ரொம்ப நேரம் ஆயிடுச்சு. நானும் ரொம்ப என் கதைய சொல்லி போரடிச்சுட்டேன்.துங்குங்க, காலைல பேசலாம்” – சுதா. சுதா படுத்ததும் துங்கி விட்டாள்…..பயணக் களைப்பில்.மணி ஒரு 12.45 இருக்கும் எதோ சத்தம் கேட்டு விழித்து எழுந்தாள்….அங்கே அவளுக்கு முன்னே lower birth-இல் படுத்திருந்த கமலா, சுதாவுக்கு முதுகைக் கட்டிக் கொண்டு நின்று கொண்டிருந்தாள்.ரமேஷ் middle birth-இல் படுத்திருந்தான். இருவரும் எதோ மெதுவாக பேசுவது போல் கேட்கவே சுதா தன கடஹி தீட்டி வைத்துக் கொண்டு கேட்க ஆரம்பித்தாள். “என்னடா இது எதோ கூப்பிட்டேன்னு எழுந்து வந்தால்…இப்படியாடா, கஞ்ச மாடு கம்பங் கொல்லையில புகுந்த மாதிரி…உதட்ட கடிச்சிட்டியே.மாடு….மாடு” – கமலா (இதைக் கேட்டதும் சுதா அதிர்ந்து விட்டாள். அம்மாவும் மகனுமா பேசிக்கொள்வது என்று) மீண்டும் தான் சந்தேகப் பட்டது சரிதானா என்பதை அறிய மீண்டும் கதைக் கூர்மையாக்கிக் கொண்டாள். “பின்ன என்னம்மா திருச்சிக்கு 4 நாளைக்கு முன்னால புறப்படும்போது ஒரே ஒருவாட்டி quick fuck allow பண்ணே.அப்புறம் இந்த லதா (தங்கை) மாடு கூடவே இருந்ததால சான்ஸ்-எ கிடைக்கல” என்று சொல்லிவிட்டு அவனது இரு கைகளும் இப்போது கமலாவின் முன்புறம் அவள் மார்பில் எதோ செய்து கொண்டிருந்தன.அவள் திரும்பி இருந்ததால் சரியாகத் தெரியவில்லை. “டேய் கையை வச்சிக்கிட்டு சும்மா இருடா தடியா…ஆன்டி முழிச்சிக்க போறாங்க.chennai போனதுக்கப்புறம் வச்சிக்கலாம்.saree,blouse எல்லாம் வேற கசங்குது.யாராவது பத்த என்ன நினைப்பாங்க” இது கமலா. பேசிக்கொண்டிருக்கும் போதே மார்பிலிருந்து ஒரு கையை நகட்டி கமலாவின் தலைக்கு பின்புறம் கொண்டுவந்து பலமாக தலையை முன்னே தள்ளினான். அதற்க்கு கமலா “டேய் விடுடா முரட்டு பைய” என்று சொல்லி கொண்டிருக்கும் போதே தலையை லேசாக வுயர்த்தி அவளது உதட்டில் தன்னுடைய உதட்டைப் போர்த்தி பேசவிடாமல் செய்தான்.கமலாவும் “ம்ம்ம்……ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்….க்க்கம்ம்….”என்று அவனது வைக்குள்ளேயே முனகுவது மெலிதாக கேட்டது.எனக்கு இதயம் படபடவென அடிக்கத் தொடங்கியது.இப்படி உலகத்தில் எங்கேயாவது நடக்குமா.என்று எனக்கு நானே கேட்டுக் கொண்டேன்.அந்த A/C குளிரிலும் எனக்கு லேசாக வெற்பது போல இருந்தது.எதிரில் படுத்திருந்த (2 seat) அந்த வயதானவர் என்ன செய்கிறார் என்று பார்த்தேன்.அவர் ரயிலில் ஜன்னல் ஓரம் திரும்பிப் படுத்தவாறு நன்றாக தொங்கிக் கொண்டிருந்தார்.ஏனோ எனக்கு சிறு நிம்மதி பெருமூச்சு. இப்போதும் ரமேஷின் கை கமலாவின் மார்பில் எதோ செய்து கொண்டிருந்தது.எனக்கு சரியாக தெரியவில்லை.இப்படியே ஒரு 5 நிமிடம் முத்தமிட்டுக் கொண்டிருந்தவர்கள் கடைசியாக பிரிந்துவிட,”டேய் சும்மா சொன்னேன்டா.உன்னைப் பத்தி எனக்குத் தெரியாதா” என்று அம்மாவும் மகனும் மாறி மாறி சமாதானம் சொல்லிக்கொண்டனர். “உங்களைப் பார்த்த எனக்குப் பொறாமையா இருக்கு.இப்பத்தான் என் பையன் இப்படி இருக்கான்.முன்னாடியெல்லாம் அவனும் ஜாலிய அரட்டை அடிச்சுட்டு ரகள பண்ணிட்டு எல்லாரையும் சிரிக்க வச்சுட்டுதான் இருப்பன்….இப்பத்தான் கொஞ்ச நாளா மாறிட்டான். யாரு கிட்டயும் சரியாய் பேசுறதில்லை, சிடு சிடுன்னு விழறான்.என்ன பிரச்சனைன்னு தெரியல.எங்களுக்கு அவனவிட்ட யாரும் இல்ல.அவன் சரியாயிட்டனாலே எங்களுக்கெல்லாம் சந்தோஷம்தான். ஏம்பா ரமேஷ் ஒரே office-ன்னு சொல்றீங்க நீயாவது அவனுக்கு என்ன பிரச்சனை இருக்கும்னு சொல்ல முடியுமா” என்று சற்று serious-ஆகிய படியே கேட்டாள் சுதா. “தெரியலையே ஆன்டி. எனக்கு அவன தெரியும் அவ்வளவுதான்.ரொம்ப பேசினது கூட இல்லை”- ரமேஷ். “இனிமே பாத்தீன்னா அவன்கிட்ட நல்ல பேசு. அவனுக்கு என்னதான் பிரச்சனைன்னு கேட்டு என்கிட்டே சொல்லுவிய” – சுதா. “சுரே ஆன்டி கண்டிப்பா.முதல்ல அவன்கிட்ட நல்ல பேசி friend ஆயிட்டேன்னாஅப்புறம் என்ன problem-ன்னு தெரிஞ்சிக்கலாம்” ரமேஷ். “அதுவும் சரிதாம்ப்பா” – சுதா. மணி அடஹர்க்குள் 11.50 ஆகி இருந்தது.”சரிங்க ரொம்ப நேரம் ஆயிடுச்சு. நானும் ரொம்ப என் கதைய சொல்லி போரடிச்சுட்டேன்.துங்குங்க, காலைல பேசலாம்” – சுதா. சுதா படுத்ததும் துங்கி விட்டாள்…..பயணக் களைப்பில்.மணி ஒரு 12.45 இருக்கும் எதோ சத்தம் கேட்டு விழித்து எழுந்தாள்….அங்கே அவளுக்கு முன்னே lower birth-இல் படுத்திருந்த கமலா, சுதாவுக்கு முதுகைக் கட்டிக் கொண்டு நின்று கொண்டிருந்தாள்.ரமேஷ் middle birth-இல் படுத்திருந்தான். இருவரும் எதோ மெதுவாக பேசுவது போல் கேட்கவே சுதா தன கடஹி தீட்டி வைத்துக் கொண்டு கேட்க ஆரம்பித்தாள். “என்னடா இது எதோ கூப்பிட்டேன்னு எழுந்து வந்தால்…இப்படியாடா, கஞ்ச மாடு கம்பங் கொல்லையில புகுந்த மாதிரி…உதட்ட கடிச்சிட்டியே.மாடு….மாடு” – கமலா (இதைக் கேட்டதும் சுதா அதிர்ந்து விட்டாள். அம்மாவும் மகனுமா பேசிக்கொள்வது என்று) மீண்டும் தான் சந்தேகப் பட்டது சரிதானா என்பதை அறிய மீண்டும் கதைக் கூர்மையாக்கிக் கொண்டாள். “பின்ன என்னம்மா திருச்சிக்கு 4 நாளைக்கு முன்னால புறப்படும்போது ஒரே ஒருவாட்டி quick fuck allow பண்ணே.அப்புறம் இந்த லதா (தங்கை) மாடு கூடவே இருந்ததால சான்ஸ்-எ கிடைக்கல” என்று சொல்லிவிட்டு அவனது இரு கைகளும் இப்போது கமலாவின் முன்புறம் அவள் மார்பில் எதோ செய்து கொண்டிருந்தன.அவள் திரும்பி இருந்ததால் சரியாகத் தெரியவில்லை.”டேய் சும்மா சொன்னேன்டா.உன்னைப் பத்தி எனக்குத் தெரியாதா” என்று அம்மாவும் மகனும் மாறி மாறி சமாதானம் சொல்லிக்கொண்டனர். “உங்களைப் பார்த்த எனக்குப் பொறாமையா இருக்கு.இப்பத்தான் என் பையன் இப்படி இருக்கான்.முன்னாடியெல்லாம் அவனும் ஜாலிய அரட்டை அடிச்சுட்டு ரகள பண்ணிட்டு எல்லாரையும் சிரிக்க வச்சுட்டுதான் இருப்பன்….இப்பத்தான் கொஞ்ச நாளா மாறிட்டான். யாரு கிட்டயும் சரியாய் பேசுறதில்லை, சிடு சிடுன்னு விழறான்.என்ன பிரச்சனைன்னு தெரியல.எங்களுக்கு அவனவிட்ட யாரும் இல்ல.அவன் சரியாயிட்டனாலேஎங்களுக்கெல்லாம் சந்தோஷம்தான். ஏம்பா ரமேஷ் ஒரே office-ன்னு சொல்றீங்க நீயாவது அவனுக்கு என்ன பிரச்சனை இருக்கும்னு சொல்ல முடியுமா” என்று சற்று serious-ஆகிய படியே கேட்டாள் சுதா. “தெரியலையே ஆன்டி. எனக்கு அவன தெரியும் அவ்வளவுதான்.ரொம்ப பேசினது கூட இல்லை”- ரமேஷ். “இனிமே பாத்தீன்னா அவன்கிட்ட நல்ல பேசு. அவனுக்கு என்னதான் பிரச்சனைன்னு கேட்டு என்கிட்டே சொல்லுவிய” – சுதா. “சுரே ஆன்டி கண்டிப்பா.முதல்ல அவன்கிட்ட நல்ல பேசி friend ஆயிட்டேன்னாஅப்புறம் என்ன problem-ன்னு தெரிஞ்சிக்கலாம்” ரமேஷ். “அதுவும் சரிதாம்ப்பா” – சுதா. மணி அடஹர்க்குள் 11.50 ஆகி இருந்தது.”சரிங்க ரொம்ப நேரம் ஆயிடுச்சு. நானும் ரொம்ப என் கதைய சொல்லி போரடிச்சுட்டேன்.துங்குங்க, காலைல பேசலாம்” – சுதா. சுதா படுத்ததும் துங்கி விட்டாள்…..பயணக் களைப்பில்.மணி ஒரு 12.45 இருக்கும் எதோ சத்தம் கேட்டு விழித்து எழுந்தாள்….அங்கே அவளுக்கு முன்னே lower birth-இல் படுத்திருந்த கமலா, சுதாவுக்கு முதுகைக் கட்டிக் கொண்டு நின்று கொண்டிருந்தாள்.ரமேஷ் middle birth-இல் படுத்திருந்தான். இருவரும் எதோ மெதுவாக பேசுவது போல் கேட்கவே சுதா தன கடஹி தீட்டி வைத்துக் கொண்டு கேட்க ஆரம்பித்தாள். “என்னடா இது எதோ கூப்பிட்டேன்னு எழுந்து வந்தால்…இப்படியாடா, கஞ்ச மாடு கம்பங் கொல்லையில புகுந்த மாதிரி…உதட்ட கடிச்சிட்டியே.மாடு….மாடு” – கமலா (இதைக் கேட்டதும் சுதா அதிர்ந்து விட்டாள். அம்மாவும் மகனுமா பேசிக்கொள்வது என்று) மீண்டும் தான் சந்தேகப் பட்டது சரிதானா என்பதை அறிய மீண்டும் கதைக் கூர்மையாக்கிக் கொண்டாள். “பின்ன என்னம்மா திருச்சிக்கு 4 நாளைக்கு முன்னால புறப்படும்போது ஒரே ஒருவாட்டி quick fuck allow பண்ணே.அப்புறம் இந்த லதா (தங்கை) மாடு கூடவே இருந்ததால சான்ஸ்-எ கிடைக்கல” என்று சொல்லிவிட்டு அவனது இரு கைகளும் இப்போது கமலாவின் முன்புறம் அவள் மார்பில் எதோ செய்து கொண்டிருந்தன.அவள் திரும்பி இருந்ததால் சரியாகத் தெரியவில்லை. “டேய் கையை வச்சிக்கிட்டு சும்மா இருடா தடியா…ஆன்டி முழிச்சிக்க போறாங்க.chennai போனதுக்கப்புறம் வச்சிக்கலாம்.saree,blouse எல்லாம் வேற கசங்குது.யாராவது பத்த என்ன நினைப்பாங்க” இது கமலா. பேசிக்கொண்டிருக்கும் போதே மார்பிலிருந்து ஒரு கையை நகட்டி கமலாவின் தலைக்கு பின்புறம் கொண்டுவந்து பலமாக தலையை முன்னே தள்ளினான். அதற்க்கு கமலா “டேய் விடுடா முரட்டு பைய” என்று சொல்லி கொண்டிருக்கும் போதே தலையை லேசாக வுயர்த்தி அவளது உதட்டில் தன்னுடைய உதட்டைப் போர்த்தி பேசவிடாமல் செய்தான்.கமலாவும் “ம்ம்ம்……ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்….க்க்கம்ம்….”என்று அவனது வைக்குள்ளேயே முனகுவது மெலிதாக கேட்டது.எனக்கு இதயம் படபடவென அடிக்கத் தொடங்கியது.இப்படி உலகத்தில் எங்கேயாவது நடக்குமா.என்று எனக்கு நானே கேட்டுக் கொண்டேன்.அந்த A/C குளிரிலும் எனக்கு லேசாக வெற்பது போல இருந்தது.எதிரில் படுத்திருந்த (2 seat) அந்த வயதானவர் என்ன செய்கிறார் என்று பார்த்தேன்.அவர் ரயிலில் ஜன்னல் ஓரம் திரும்பிப் படுத்தவாறு நன்றாக தொங்கிக் கொண்டிருந்தார்.ஏனோ எனக்கு சிறு நிம்மதி பெருமூச்சு. இப்போதும் ரமேஷின் கை கமலாவின் மார்பில் எதோ செய்து கொண்டிருந்தது.எனக்கு சரியாக தெரியவில்லை.இப்படியே ஒரு 5 நிமிடம் முத்தமிட்டுக் கொண்டிருந்தவர்கள் கடைசியாக பிரிந்துவிட, “டேய்…என்னடா சும்மா இருந்த சங்கை உதிக் கெடுத்தது மாதிரி என்னென்னமோ பண்ணிட்டே. எனக்கு ஒரு மாதிரியா இருக்குடா.”என்று மெல்லிய குரலில் கமலா சொன்னது என் காதுக்குக் கேட்டது. ” ஒரு மதிரியான்னா?” – என்று ரமேஷ் கேட்க “ஏன்டா என் வாயப் புடுங்கறே! அதனட உடம்பு சூடாகி எதோ பண்ணுது.என்னால தங்க முடியல” என்று ஒரு கையை அவனது கன்னத்திலும் மற்றொரு கையை அவனது இடுப்புக்குக் கிழே கொண்டு சென்றுஏதோ செய்தல்.இருட்டில் சரியாக தெரியவில்லை.நானும் எதற்கு முன்னால் வேறொரு ஆணும் ஏன்டா என் வாயப்புடுங்கறே! அதனட உடம்பு சூடாகி எதோ பண்ணுது. என்னால தங்கமுடியல” என்று ஒரு கையை அவனது கன்னத்திலும் மற்றொரு கையை அவனது இடுப்புக்குக்கிழே கொண்டு சென்று ஏதோ செய்தல்.இருட்டில் சரியாக தெரியவில்லை. நானும் எதற்கு முன்னால் வேறொரு ஆணும் பெண்ணும் இப்படி இருப்பதை பார்த்தது இல்லை. அதுவும் இங்கே அம்மாவும் மகனும்….பார்க்க பார்க்க என் இருதயதுடிப்பு அதிகரித்தது. என் உடம்பு காய்ச்சல் வந்தது போல் லேசாக நடுங்கத் தொடங்கியது. என் தொடைகளுக்கு நடுவில் எதோ குறுகுறுவென இருந்தது. நானும் இந்த சுகம்கண்டு 7 வருடத்துக்கு மேலகியதல் (அவர் என்னை விட்டுப்போய் 7 வருடம் இருக்கும்), பலநாள் தொடாத என்மேனி எதற்கோ எங்கத் தொடங்கியது. இப்போது ரமேஷ் எதோ மேதுவஹா பேசுவது கேட்டது.
“அம்மா எனக்கு புல்டென்ஷன் ஆயிடுச்சும்மா..நீ அங்க தொட்டவுடனே. வாம்மா பேசாம பாத்ரூம்போயி ஒரு shot போட்டுட்டு வந்திடலாம்” என்று மெதுவாகக மலாவிடம் கூற, கமலாவும் மறுப்பு ஏதும் கூறாமல்,
“இரு நான் முதல்ல போறேன், 2 நிமிஷம் கழித்து பின்னாலையே பாத்ரூமுக்கு வந்துடு” என்று சொல்லிவிட்டு அந்த மெல்லிய இருட்டில் மேதுவாக மறைய, ரமேஷ் birth-இல் இருந்து மெதுவாக கிழே இறங்கினான். இறங்கியவன் நன் என்ன செய்கிறேன் என்று என்னை உற்றுப்பார்த்தான். நானும் கண்களை நன்றாக முடிக்கொண்டு தூங்குவது போல் நடித்தேன். நன் தொங்குவதி உறுதிப்படுத்திக்கொண்டு அவனும் அங்கிருந்து மெதுவாக நகர்ந்தான். அவன் நகர்ந்து போன சிறிது நேரத்தில் நானும் விழித்துக் கொண்டேன். என் மனம் அவர்கள் இப்போது bathroom-இல் என்ன செய்து கொண்டு இருப்பார்கள் என்று கற்பனை செய்து பார்க்க ஏங்கியது. அதை விட நேரிலேயே அங்கு போய் என்ன நடக்கிறது என்று பார்த்தால் என்ன என்று ஒரு எண்ணம். அனல் எனக்கு பயமாக இருந்தது. யாராவது பர்ஹ்தல் என்ன பண்ணுவது. எனக்கு தொக்கம் சுத்தமாக களைந்து விட்டது. அவர்கள் என்ன செய்கிறார்களோ என்னமோ என்று மனது கிடந்தது தவியை தவித்தது. இப்படியே ஒரு 10 நிமிடம் சென்றிருக்கும். இதற்க்கு மேலும் பொறுமை இழந்த நான் என்னதான் நடக்கிறது என்று பார்த்துவிடலாம் என்று மெதுவாக பாத்ரூம் செல்வதுபோல் எழுந்தேன். அந்த முதியவர் நன்றாக துங்கிக் கொண்டு இருந்தார். மெதுவாக நகர்ந்து bathroom நோக்கிச் சென்றேன். மணி 1.10 இருக்கும். அனைவரும் அந்த கோச்சில் உறங்கிக் கொண்டிருந்தனர். அது a/c கோச் என்பதால் பாத்ரூம் செல்லும் கதவு மூடி இருந்தது. மெதுவாக சத்தம் இல்லாமல் கதவை திறக்க முயற்சி செய்தல்… கதவுதிறக்கவில்லை.

அட என்னடா இது இந்த கதவு வேறு படுத்துகிறது என் அவஸ்தை புரியாமல் என்று மனதிற்குள் நினைத்துக் கொண்டேன். ஒரு இரண்டு நிமிட போராட்டத்திற்கு பிறகு ஒரு வழியாக கதவு திறந்து கொண்டது. பாத்ரூமுக்கு மெல்லே அடிமேல் அடி வைத்து சென்றேன். அந்த இரண்டு பாத்ரூமில் வலதுபக்க பாத்ரூம் மூடியிருந்தது. என் சந்தேகம் உறுதியானது. அவர்கள் அந்த பாத்ரூமில் தான் இருக்க வேண்டும் என்று நினைத்துக் கொண்டே… இதயம் படபடக்க கைகள் நடுங்க கதவின் ஓரமாக கதைத் தீட்டி வைத்துக் கொண்டு உள்ளே நடக்கும் சத்தங்களை கேட்க ஆரம்பித்தேன்.

” என்னடா இது இப்படிப் பண்ணிட்டே… ஒன்னு உள்ளே கொட்டி இருக்கணும், இல்லன்னா வர்றதுக்கு முன்னாடி வெளியே எடுத்து பாத்ரூம் லயாவது பீச்சியிருக்கணும். ரெண்டும் இல்லாம இப்படி சேலையில பாதி தொடையில பாதிய சிந்தறது” – கமலாவின்குரல்
” நீதான் உள்ள விட்ட கத்துவியே. ப்றேக்னேன்ட் ஆயிடுவேன் அது இதுன்னு. அதன் வெளியே எடுக்கலாம்னு நினைக்கரதுக்குள்ளே பீச்சிடுது”- இது ரமேஷின் குரல். ( இப்போது எனக்குப் புரிந்தது அனைத்தும் முடிந்து climax ஆகி விட்டது என்று. நான் அந்தக் கதவை நொந்து கொண்டேன். கொஞ்சம் முன்னமே வந்திருந்தால் கிளைமாக்ஸ் முனகல்களை கேட்டுக் கொண்டிருக்கலாமே…. இப்போது)
” நல்ல அவசரப் படறே. அது இருக்கிற அளவுக்கு உனக்கு முளை இல்லடா” என்று கமலா திட்டிக் கொண்டே ” இப்படியே எப்படி வெளியே போறது யாராவது பத்திட்ட என்ன பண்றது” – கமலா.
” என்னம்மா நீ…4 நாளா பண்ணவே இல்லைன்னு கொஞ்சம் உணர்ச்சிவசப் பட்டேன். அதுக்குப் போயி இப்படி கொச்சுக்கறியே. எப்பவும் முடிச்சதுக்கப்புறம் என்னைக் கொஞ்சுவே… இப்ப கொச்சுக்கறியே” – இது ரமேஷின் குரல்.
” சாரிடா கண்ணா, serious- ஆ ஒன்னும் சொல்லல. உன்கிட்ட வம்பிளுக்கணும் போல இருந்தது அதான். தப்புன்னா இந்த அம்மாவை மன்னிச்சுக்கோங்க sir.”- என்று கமலா அவனி சீண்டினாள்.
” சரி சரி, சேலையை தூக்கும்மா தொடையில சிந்துனத நானே தொடச்சி விடுறேன்” ( இவ்வளவையும் வெளியே நின்று கேட்டுக் கொண்டிருந்த எனக்கு உடம்பு என்னவோ செய்தது. கம போதை தலைக்கு ஏறியது, அவர்களின் கூடலும், சிறு வூடலும் மிக சுவாரஸ்யமாக இருந்தத். இது போல முன் எப்போதும் அடுத்தவர்களின் அந்தரங்கத்துக்குள் நுழைய எனக்கு விருப்பம் இருந்ததில்லை. அனல் இப்போது எதோ அனிச்சை செயல் போல நடந்து கொண்டிருக்கிறேன்) மீண்டும்வுள்ளே,
” நல்ல துக்கும்மா, மேலெல்லாம் பட்டிருக்கு பாரேன்” – ரமேஷ்.
” ஏன்டா நீதானே சிந்தினே. இப்போ என்னமோ வேற யாரோ பண்ண மாதிரி அங்க சிந்தி இருக்கு இங்க சிந்தி இருக்குன்னு அலுத்துக்கறியே. இந்த போதுமா” – கமலா.