செல்லக் கிளிகளாம் பள்ளியிலே…!

லிட்டில் ஏஞ்சல்ஸ் மெட்ரிக்குலேஷன் உயர் நிலைப் பள்ளி .. காலை மணி 10. தலைமை ஆசிரியர் அறையே களேபரமாகக் கோலாகலப்பட்டுக் கொண்டிருந்தது. அன்று பள்ளியின் இன்ஸ்பெக்ஷனுக்காக டிஸ்ட்ரிக் எஜூகேஷன் ஆஃபீசர் (DEO) – மாவட்ட கல்வித்துறை ஆய்வாளர் வருவதாக அறிவிக்கப் பட்டிருந்தது. தலைமை ஆசிரியர் ராஜலிங்கம் சற்றே பரபரப்புடனும் ஓரளவுக்கு ஆவலுடனும் எதிர்பார்ப்புடனும் உள்ள மனநிலையில் இருந்தார். அரசு தரப்பில் இருந்து வரும் ஆய்வாளர் தனது பள்ளிக்கூடத்தில் ஏதேனும் குறைகள் இருப்பின் சுட்டிக் காட்டி அவைகளை நீக்க உதவி செய்வார் என்று அவர் நினைத்தார். இரண்டு மூத்த ஆசிரியர்களுடன் கலந்துரையாடி ஆய்வாளர் வரும்போது எப்படியெல்லாம் நடந்து கொள்ள வேண்டும் என்று அவர்கள் ஆலோசித்துக் கொண்டிருந்தனர். தனியார் பள்ளியானதால் அரசு தரப்பில் இருந்து வருபவர்கள் வெகு கண்டிப்புடனும் சற்று ‘இறுக்க’மாகவும் இருக்கக் கூடும் என்பதையும் யோசித்து எப்படி எல்லாம் வரக்கூடிய பிரச்சினைகளைக் கையாளலாம் என்பதையும் அவர்கள் ஆழமாக ஆலோசித்தவண்ணம் இருந்தனர்.

இருபது இருபத்தைந்து கி.மீ. தொலைவில் இருந்த மாவட்ட கல்வி ஆய்வாளர் அலுவலகம் – முன்னால் பலகையில் “மேல்வத்தூர் பாஸ்கரன்” என்று வெள்ளை நிறத்தில் எழுதப்பட்டிருந்தது. மணி அடிக்கவும் ப்யூன் கோபாலன் அவர் முன்பு வந்து மரியாதையுடன் “என்ன சார்” என்று கேட்க, தான் இன்ஸ்பெக்ஷனுக்காக போவதால் பள்ளியைப் பற்றி ஏதாவது ரிப்பொர்ட் இருக்கிறதா என்று க்ளார்க்கை அழைக்கச் சொன்னார் பாஸ்கரன். கோபாலன் க்ளார்க்-இடம் “மேப்பா சார் (அவரைச் சுருக்கமாக குறிப்பிடும் பெயர்) கூப்பிடுகிறார்” என்று என்றதும் க்ளார்க்கும் அவரது கோப்பில் இருந்த மொட்டைக் கடிதங்களை எல்லாம் எடுத்துக் கொண்டு மா.க.ஆ. மேப்பா-விடம் கொடுத்தார். அவரும் கோப்புகளை எடுத்துக் கொண்டு ஜீப்பில் பள்ளிக் கூடத்தை நோக்கி விரைந்தார்.

பள்ளிக்கூடத்தை அடைந்தது தலைமை ஆசிரியர் புன்முறுவலுடன் அவரை வரவேற்றார். சற்றே கடுகடுப்புடன் பாஸ்கரன் அவரை நோக்கி “முன்பெல்லாம் 8 மணி நேரம் இன்ஸ்பெக்ஷனுக்காக செலவிடுவேன்.. இப்போது அலுவலகத்தில் பயங்கர வேலை அதனால் அரை மணிநேரம் தான்” என அங்கலாய்த்துக் கொள்ள தலைமை ஆசிரியர் ராஜலிங்கம் “பரவாயில்லை சார்.. நாம் போய் வகுப்புகளுக்குச் சென்று பார்க்கலாம்” என்று அழைப்பு விடுத்தார். பாஸ்கரன் விடு விடு என்று நடந்து ஐந்து நிமிடத்தில் பல வகுப்புக்களையும் தாண்டி நடந்தார்..

அவரது பார்வை படித்துக் கொண்டிருந்த சில மாணவிகளின் சீருடையை மீறிக் கொண்டு திமிறிக் கொண்டிருந்த அங்க லாவண்யங்களை கூர்மையாக அளந்து பார்த்ததை தலைமை ஆசிரியரால் புரிந்து கொள்ள முடிந்தது. இவர் சற்று ‘சபலிஸ்ட்’ என்பதைப் புரிந்து கொண்ட ராஜலிங்கம் ‘எப்படி இவரைச் சமாளிப்பது? இவர் மோசமான ரிப்போர்ட் கொடுத்து விட்டால் பள்ளியையே பூட்ட வேண்டியிருக்கும்.. அதனால் கவனமாகச் செயல்பட வேண்டும்’ என்று மனதுக்குள் யோசித்த்துக் கொண்டிருந்தார்.

வேகமாக நடந்த பாஸ்கரனின் செயல்கள் அவருக்கு வியப்பை மூட்டின. பள்ளிக் கூடத்தின் தோட்டத்தில் இருந்த செடிகளை ஒரு ஸ்கேல்-ஆல் அளந்து ஒரு காகிதத்தில் குறித்து வைத்துக் கொண்டார். புல் வெளியைப் பார்த்து ‘ஏன் புல் வளர்ந்திருக்கிறது?” என்று கோபமாகக் கேட்டார். ராஜலிங்கம் ‘புல் வெளியைக் கவனமாகப் பராமரித்து வளர்க்கிறோம் அய்யா..! பசுமைக்காக’ என்று விளக்க ஆய்வாளர் அதைக் காதில் போட்டதாகவே தெரியவில்லை. மதிய உணவுத் திட்டத்துக்காக வைத்திருந்த இரண்டு முட்டைகளை எடுத்து கையில் வைத்துக் கொண்டார். ‘போதும்..

இனி உங்கள் அறைக்குப் போகலாம்’ என்றவுடன் தலைமை ஆசிரியர் அசந்து விட்டார். அதற்குள் இன்ஸ்பெக்ஷன் முடிந்து விட்டதா? ஒரு வகுப்புக்குள் கூட போக வில்லையே என்று நினைத்து பெருமூச்சு விட்டுக் கொண்டே தனது அறைக்குள் சென்றவுடன், மேல்வத்தூர் பாஸ்கரன் அவரிடம் கண்டிப்புடன் “மிஸ்டர் ராஜலிங்கம்.. உங்க பள்ளி ரொம்ப மோசம்.. அதனால் பள்ளிக்கூடத்தைப் பூட்டிவிட நான் பரிந்துரை செய்யப் போகிறேன்” என்றவுடன் ராஜலிங்கம் அதிர்ந்து விட்டார்.

“என்ன காரணம் அய்யா?? நாங்கள் கல்வித்துறை வகுத்துள்ள நியதிகளின் படிதானே பள்ளியை நடத்துகிறோம்??” என்று வினவ பாஸ்கரனது பதில் ஸ்கூலையே “அதிருதில்லே…!” என்று அதிர வைத்தது. ‘பள்ளிக்குள் அரசு அனுமதி இல்லாமல் அநாவசியமாக பல் இடங்களிலும் புல் வளர்ந்திருக்கிறது… செடிகள் உயரம் 10 அங்குலம் 12 அங்குலம் தான் இருக்கிறது..

விதிமுறைப்படி செடிகளின் உயரம் 18 அங்குலம் இருக்க வேண்டும்’ என்று கண்டிப்பாகக் கூறினார். இதற்கெல்லாம் மகுடம் வைத்த மாதிரி தனது கையில் இருந்த முட்டைகளைக் காண்பித்து இதென்ன முட்டை வெள்ளை நிறமாக இருக்கிறது என்று கேட்டார். அதற்கு பக்கத்தில் இருந்த உதவி ஆசிரியர் “கோழி முட்டை வெள்ளையாகத்தானே இருக்கும்?’ என்று கேட்டார். உடனே மேப்பா கோபத்தின் உச்சக் கட்டத்திற்கே சென்று “நீ என்ன வக்கீலா??” என்று ஏசத் தொடங்கி விட்டார்.

தலைமை ஆசிரியர் சமாதானம் செய்ய முயன்றும் அவர் ‘என் வீட்டில் கோழி இடும் முட்டை பழுப்பு நிறமாக இருக்கும்’ என வீம்புப் பிடிவாதம் பிடித்தார். ‘அய்யா உங்கள் வீட்டுக் கோழி நாட்டுக் கோழியாக இருக்கும்.. இது கோழிப் பண்ணையில் இருந்து வாங்குவது’ என்று விளக்கினாலும் அது மேப்பாவுக்கு விளங்கவில்லை. அவர் பாட்டுக்கு அதுக்கு அனுமதி இல்லை இதுக்கு அனுமதி இல்லை என்று பல பக்கங்கள் பேப்பரில் குறித்து வைத்திருந்தார். இதற்கு மேல் மொட்டைக் கடிதங்கள் வேறு. எவனோ ஒருத்தனுக்கு தோட்டக் காரன் வேலை பள்ளியில் கொடுக்கவில்லை என்ற கடுப்பில் தோட்டத்தைப் பற்றி ரிப்பொர்ட் செய்திருக்கிறான் போலும் அசடன்!

கல்வித் துறைக்கும் சம்பந்தம் இல்லாத விஷயங்களை இணைக்கும் இது என்ன வேடிக்கை என்று நினைத்தவாறு பக்கத்தில் இருந்த அரசு கல்வித்துறை ‘கையேடு’ புத்தகத்தை எடுத்து காண்பித்தார். ‘அய்யா..! நீங்கள் சொன்னதுபோல் ஒரு விதிமுறையும் இல்லை. வேண்டுமானால் இந்தப் புத்தகத்தில் கூறியிருப்பதை வாசிப்போம்’ என்று கூற, மா.க.ஆ. விசித்திரமாக அந்தப் புத்தகத்தைப் பார்த்தார். வருடங்களுக்கு முன்னால் வேலையில் சேர்ந்தபோது வாசித்தது மங்கலாக ஞாபகம் இருக்கிறது.

இத்தனை வருடங்களில் என்னன்ன மாற்றங்கள் வந்திருக்கிறது என்று கூட பாஸ்கரனுக்குத் தெரியாது. சமாளித்தவாறு ‘எல்லா விஷயங்களிலும் என்னென்ன எழுதப்பட்டிருக்கிறது என்றெல்லாம் வாசித்துக் கொண்டிருக்க டைம் கிடையாது. நாங்கள் ஆய்வாளர் எல்லாம் தன்னிச்சைப்படிதான் நடந்து கொள்வோம்’ எனக் கூற தலைமை ஆசிரியர் ராஜலிங்கத்துக்கு இவரிடம் பேசி பயன் இல்லை என்பதைப் புரிந்து கொண்டு, ‘இவரை ஆஃபீஸ் ரூமுக்கு அனுப்பினால்தான் புண்ணியம்.. இல்லையென்றால் ஒன்றும் நடக்காது’ என்று தீர்மானித்தார்.

ஆஃபீஸ் ரூம் என்றவுடன் ‘சிவாஜி’ படம் பலருக்கும் ஞாபகம் வரலாம். அதே தான். பள்ளியின் நிர்வாகத்தின் ஒரு கொள்கை.. அந்தப் “பழமொழி”ப்படி ‘ஆடிக் கறக்கிற மாட்டை ஆடிக் கறப்பது.. பாடிக் கறக்கிற மாட்டை பாடிக் கறப்பது’ என்பதே’. பலரையும் அந்த அலுவலக அறைக்கு அழைத்துச் சென்று அவரவர் ‘தேவை’க்கேற்ப செய்து கொடுப்பது.. சிலருக்கு பணம்.. சிலருக்கு சம்மானங்கள்..சிலருக்கு சில சலுகைகள்.. ஒருவருக்கு சிவாஜி பாஸ் செய்த மாதிரி ‘அடி’கூட கொடுத்து காரியத்தைச் சாதிக்க வேண்டியிருந்தது. நம்ம கதாநாயகன் பாஸ்கரன். எந்த வழிக்கு வளைவார் என்று யோசிக்க சற்று அவகாசம் தேவையாக இருந்தது.

ராஜலிங்கம் ஆய்வாளரிடம் ‘கொஞ்சம் உதவி தலைமை ஆசிரியர் காசிநாதனிடம் பேசிக் கொண்டிருங்கள் அய்யா… நான் உங்கள் பிரச்சினைக்கு உடனே தீர்வு காண்கிறேன்’ என்று அவர் கூற அவரது மூத்த சக ஆசிரியருக்கு புரிந்து விட்டது. நான் பார்த்துக் கொள்கிறேன் என்று நமட்டுப் புன்னகையுடன்கூற ராஜலிங்கம் வெளியே சென்றார். காசிநாதன் மேப்பாவை புகழத் தொடங்கி விட்டார்.. அவருக்கு அது கை வந்த கலை..

“பாஸ்கரன் சார் ..உங்களை குறித்துதான் மாவட்டமே பேசிக்கொண்டிருக்கிறது… உங்கள் கண்டிப்பும் நேர்மையும் அதிரடி நடவடிக்கையும்..உங்களுக்கு நிகர் நீங்கள் மட்டுமே..” அது இது எனப் புகழ பாஸ்கரனுக்கு உச்சி குளிர்ந்து விட்டது. ஆர்வத்துடன் கோபம் தணிய தன்னப் பற்றி புகழாரம் பாடுவடைக் கேட்பதில் லயித்து விட்டார்.

தலைமை ஆசிரியர் ராஜலிங்கம் ஒரு முடிவுக்கு வந்து விட்டார். வந்திருப்பவர் என்னதான் கோமாளித்தனமாக நடந்து கொண்டாலும் ஒரு மூத்த அரசு ஊழியர்.. நேர்மையானவர் எனவே கேள்விப்பட்டிருக்கிறார். எனவே ‘சம்திங்’ சம்மானம் போன்றவை லாயக்குப்படாது. கொஞ்சம் ரிஸ்கிகூட. அடிதடியும் இவரிடத்தில் உதவாது.
அவர் கொஞ்சம் சபலிஸ்ட் என்பதால் ‘பாப்பா’வைக் களத்தில் இறங்கச் செய்வதே உசிதம் என்று அதிரடி வேகத்தில் முடிவுசெய்து, 9-A வகுப்பு டீச்சரை ஆஃபீஸ் ரூமுக்கு வரச்சொல்ல உதவியாளருக்கு பணிப்பித்து அவரும் அதே அறைக்கு விரைந்தார்.

ஒன்பதாம் வகுப்பு “அ” பிரிவின் ஆசிரியை “பாவனா பாலன்” – பெங்களூர் தக்காளிபோல தக தக என்று சிவந்த மேனி.. உப்பிய கன்னம்.. அதைவிட உப்பிய மாருதிகார் ஹெட்லைட்ஸ் மாதிரி சேலம் மாங்கனி மார்பகங்கள்.. பின்னழகு சொல்லவே வேண்டாம் தர்பூசணிகள் தோற்று விடும். பா.பா. டீச்சர் என்று சுருக்கமாக அழைக்கப் பட்டது நாளடைவில் ‘பாப்பா டீச்சர்’ என்று எல்லோருமே செல்லமாக அழைக்கத் தொடங்கினர்.

படிப்பிப்பதில் திறமை அதிகம். கணவன் பாலன் பல ஆண்டுகளாக வெளிநாட்டில் வேலை செய்வதால்.. அவ்வப்போது அவளைப் பற்றி சில கிசு கிசுக்கள் உண்டு. மிகவும் ரகசியமான ஓர் உண்மை தலை மறைவாக நடந்துவருவது யாருக்கும் தெரியாது. ஹெட்மாஸ்டர் ராஜலிங்கம் அவளது காம சேவைக்கு உட்பட்டவர் என்பதுதான் அது. அதைவிட ராஜலிங்கத்தின் ராஜ நாகம் அவளை கவர்ந்திருந்தது என்பதும் உண்மை. அவ்வப்போது அதன் விஷம் இறங்க அவள் யாருக்கும் தெரியாமல் உதவி செய்வாள். தன்னுடன் நெருக்கமாக இருந்ததால் பள்ளிக்கூடத்தின் நன்மைக்காக அவள் நிச்சயம் உதவுவாள் என்பது தலைமை ஆசிரியரின் நம்பிக்கை.

‘பாவனா ஏன் தன்னை இவர் இந்த நேரத்தில் கூப்பிடுகிறார்,, பகலிலேயே அதுவும் பள்ளிக்கூடத்திலேயே அவருக்கு என்ன தேவை?’ என்று துணுக்குற்று கொண்டே அலுவல் அறையை அடைந்தாள். அவள் அடிமனதில் அவரது நாகம் எழுந்தாட மகுடி வாசித்ததும் அவரது பாம்பு தனது பொந்தில் தஞ்சம் அடைந்து ஆடி ஆடி நஞ்சு கக்கிய தருணங்களை இதமாக மலரும் நினைவுகளாக அசை போட்டுக் கொண்டே ஆஃபீஸ் அறையை அடைய, ராஜலிங்கம் அவளை நோக்கி வேறு யாரும் இல்லாததால் தான் செல்லமாக அழைப்பதுபோல் “பாப்பூ ..

பள்ளிக்கூடத்தின் நலனைக் காப்பதற்கு உன் சேவை தேவை” என்று பிரச்சினையை விளக்கினார். அதாவது வந்திருக்கும் மேப்பாவுக்கு ஒரு ஆப்பு வைக்க உதவ வேண்டும் என்பதையும் விளக்க, பாவனா முதலில் சற்று தயங்கினாலும் லிங்கம் சார் சொன்னதால் பின்னே பள்ளிக்காக என்று தன்னைத்தானே தேற்றிக் கொண்டு ஆஃபீஸ் ரூமில் ஆப்பரேஷனுக்கு தயார் என்று சொன்னாள்.

பின்னர் ரகசியமாக அவளிடம் தாழ்ந்த குரலில் ‘பின்னே.. . . ஒரு விஷயம் கூட.. உன் வகுப்பில்தானே அந்தப் பெண் நித்தியா .. அந்தக் காரியத்தில் எக்ஸ்பெர்ட்??’ என்று கேட்க, பாவனா ‘சார் அவள் சின்னப் பெண்..

இதில் அவளை ஈடுபடுத்த வேண்டுமா?’ என்று கேட்க தலைமை ஆசிரியர் “நமது பள்ளிக் கூடத்தின் பாதுகாப்புக்காக அதைச் செய்தே தீர வேண்டும்.. அவளுக்கு வேறு ஒன்றும் தெரியாமல் பார்த்துக் கொள்.. உன்னால் முடியாதா என்ன??’ என்று கெஞ்சல் குரலில் கேட்க, அவளால் மறுக்க முடியவில்லை. ‘ஓகே சார்’ என்று சொல்லி அவள் தனது வகுப்பறையை நோக்கி நடந்தாள்.

நித்தியா சேகர் .. 9-அ பிரிவின் முதல் மாணவி. பரீட்சைகளிலும் சரி லாபரட்டரி செயல்முறைகளிலும் சரி அவள்தான் படு சுட்டியாக செயல்படுவாள். பாப்பா டீச்சர் ஆஃபீஸ் அறைக்கு தன்னைக் கூப்பிட்டதும் அவளுக்கு படு மகிழ்ச்சி. டீச்சர் ஏற்கனவே தனது செல்ல மாணவி என்று சொல்வாள். இப்போது தன்னை ஆஃபீஸ் அறைக்கு அழைத்ததும் முயல் போல துள்ளிக் குதித்துக் கொண்டு பாப்பா டீச்சருடன் உற்சாகத்துடன் சென்றாள்.

தலைமை ஆசிரியரின் அறையில் மூத்த ஆசிரியர் காசிநாதனின் புகழாரம் .. மா.க.ஆ. பாஸ்கரனை நன்றாக மயக்கி இருந்தது. ஆனாலும் ராஜலிங்கம் மீண்டும் அங்கு பிரவேசிக்க மேப்பாவுக்கு கடுப்பு வருவதுபோல் இருந்தது. ஆனால் அவர் மீண்டும் சீறுவதற்கு முன்பாகவே அவர் பவ்யமாக “சார் உங்கள் ஐயங்களுக்கு தீர்வு தர எங்கள் பாவனா என்கிற பாப்பா டீச்சர் இப்போது வந்து விடுவார்கள்’ என்று இயம்பினார்.

பாஸ்கரன் சாருக்கு ‘பாவனா’.. ‘பாப்பா’ என்றவுடன் சற்று தடுமாற்றம் ஏற்பட்டது. சரி என்னதான் நடக்கிறது பார்ப்போமே என்று தனது ரத்தக் கொதிப்பை வெளிக்காட்டாமல் அமைதியாக இருப்பதுபோல் பாவித்துக் கொண்டு, “..ம் சீக்கிரம் வரச் சொல்லுங்கள்…”.

சில நிமிடங்கள் கழித்து கதவு தட்டும் சத்தம்.. “உள்ளே வரலாம்” என ராஜலிங்கம் அனுமதி கொடுக்க ‘கொலுசு சத்தம் முன்னே வர .. பாப்பா டீச்சர் அன்ன நடை பயின்று வனப்புடன் ‘அழகுத் தேவதை மெல்ல மெல்ல அடியெடுத்து வைத்ததே’ என அறைக்குள் வரவும், பாப்பாவைக் கண்ட மேப்பா வாயைத் திறந்தவாறு ஜொள்ளு வடியாத குறையாக கண்கள் இரண்டும் வெளியே தெறித்து விடும் அளவுக்கு வழிந்தார்.

பாவனா நேரத்தை வீணடிக்க விரும்பாமல், ஒயிலுடன் நின்று கொண்டு மயக்கும் விழியுடனும் போதை தரும் குயில் நாதத்துடனும் ‘சார் என்ன பிரச்சினை என்றாலும் தீர்வு கண்டு விடலாம்.. பள்ளிக்கூடத்தை மட்டும் பூட்டாம பாத்துக்கணும்.

நீங்க என்கூட ஆஃபீஸ் ரூமுக்கு வாங்க .. உங்களுக்காக சில அதிசயங்கள் கூடக் காத்திருக்கின்றன” என்று அவரின் கையைப் பிடித்து இழுக்காத குறையாக அவரைக் கூட்டிக் கொண்டு செல்ல, ராஜலிங்கமும் காசிநாதனும் புன்னகையுடன் ஓரளவுக்கு நம்பிக்கை திரும்பிவரப் பார்த்து ரசித்தனர். பள்ளிக்கூடம் பூட்டப்படுவது தவிர்க்கப் படுமா? என்பது ஆஃபீஸ் ரூமில் பாவனாவின் ஆப்பரேஷன் பாப்பாவின் வெற்றியைப் பொருத்தது!!

ஆஃபீஸ் அறையை அடைந்த பாப்பா மேப்பாவை உள்ளே அழைத்து அலுவலகத்தின் கதவைத் தாப்பா போட்டுக் கொண்டு ஒரு வசீகரப் புன்னகை வீசினாள். பாவனா பாஸ்கரனைப் பார்த்துக் கொண்டே ‘சார்.. நீங்க எவ்வளவு நேரம் வேணும்னாலும் இன்ச்பெக்ஷன் பண்ணலாம்.. எவ்வளவு ஆழமாகவும் பண்ணலாம்.. பள்ளிக்கூடத்தை மட்டும் பூட்டாம பாத்துக்கணும் சார்..’ என்று கூறவும் “மாவட்ட கல்வி ஆய்வாளரு”க்கு “கலவி அவா” கொழுந்து விட்டுத் தோன்றத் தொடங்கியது.

இங்கு சற்று மனோதத்துவத்தை ஆராய்வோம். சாதாரணமாக அலுவகத்தில் சிடு சிடு என்று கண்டிப்பாக இருக்கிறதாகக் காண்பித்துக்கொள்ள முயல்கிற ஆசாமிகள் வீட்டில் ஏதோ பிரச்சினை என்பது ஆதார பூர்வமாக நிரூபிக்கப் பட்டுள்ள உண்மை என்று ‘டைம்ஸ்’ பத்திரிக்கை புள்ளி விபரங்களுடன் வெளியிட்டுள்ளது. வீட்டில் கிடைக்காத சுகம்..

அந்த ஏக்கத்தின் பிரதிபலிப்பு.. அலுவகங்களில் பெரிய தோரணையுடன் நடந்து கொண்டு அந்த தாகத்தைத் தணித்துக் கொள்ள நினைப்பது இயற்கைதானெ! பாப்பா மேப்பாவின் பார்வையிலேயே இந்த தாகத்தை கணித்துக் கொண்டு இதைத் தீர்த்து விட்டால் பள்ளிக்கு மட்டும் அல்ல சமுதாயத்துக்கே ஒரு சேவை செய்த புண்ணியம் தனக்குக் கிட்டும் என்று மனதுக்குள் கணக்குப் போட்டுக் கொண்டாள்.

பாஸ்கரனுக்கு என்ன செய்வது என்றே தெரியவில்லை. வீட்டில் மனைவி தன்னிச்சையாக ஏதேதோ விதிமுறைகள் வகுத்துக் கொண்டு ஒவ்வொரு நாளும் ஒவ்வொரு விரதம் என்று படுக்கை அறையில் அவருக்கு முழு பட்டினி.. வாரக் கணக்காக.. என்றைக்காவது கிடைத்தாலும் அது வேண்டா வெறுப்பாக … !

இந்தத் தவிப்பின் வெளிப்பாடு அலுவலகத்தில் கண்டிப்பான பெரிய மனிதனாக காட்டுவதே ஒரு வித வடிகால் என்ற வழியாக ஒரு வித ஆறுதலில் வாழ்க்கையை விரக்தியாகக் கழித்துக் கொண்டிருந்த மேப்பாவுக்கு இப்போது பாப்பா .. “வாப்பா” என்று மறைமுகமாக அழைப்பு அளித்து ஒரு கலங்கரை விளக்காகத் திகழ்ந்தாள்.

பாவனா என்னதான் ரெடியாக இருந்தாலும், இன்ஸ்பெக்ஷனுக்கு வந்த ஆய்வாளரை நேரடியாக காமத்தாக்குதலுக்கு ஈடுபடுத்தாமல், மறைமுகமாக அவரது ஆய்வு ரிப்பொர்ட்-படியே வழிநடத்துவதே உசிதம்.. அதனால்தான் அவரைத் திருத்த முடியும் என்று கருது, “என்ன சார்.. எங்கள் பள்ளியில் கல்விமுறையில் என்ன பிரச்சினை??” என்று சற்று மிடுக்குடன் கேள்வி தொடுக்க, பாஸ்கரன் நிலைகுலைந்து போனார். அவரை யாரும் கேள்வி கேட்க துணிந்ததில்லை.. யாரும் அப்படியே கேட்டாலும் கூச்சல் போட்டு அடக்கி விடுவார்.

இங்கு ஆஃபீஸ் அறைக்குள் தாப்பா போட்டு விட்டு பாப்பா, கலவி பற்றி பேசுவாள் என்ற எதிர்பார்ப்புடன் காத்திருந்த மேப்பாவுக்கு இது ஓர் ஆப்பா? என்ற ஐயம் எழுந்தாலும், சமாளித்துக் கொண்டு ‘செடிகளின் உயரம்…… ஹி ஹி..’ என்று இழுத்தார். அழகிய கோவைப் பழ இதழ்களைச் சுளித்துக் கொண்டு ‘அதுதான் லாயக்கு இல்லாத பிரச்சினை என்று உங்களுக்கே தெரியுமே.. செடி வளர வளர உயரம் அதிகம் ஆகித்தானே ஆகும்.. பிறக்கும்போதே 18 ஆகியா இருக்க முடியும்? பெரியவுஹ சொன்னதை மறந்துட்டியளா?” என்றதும் மேப்பா க்ளீன் பௌல்டு..!

“அடுத்தது என்ன முட்டை கலரா? தாங்க அந்த முட்டைகளை..” என்று அவர் கையில் இருந்து வாங்கி பக்கத்தில் இருந்து மேசையில் வைத்து விட்டு அதிரடியாக அவள் சேலைத்தலைப்பை அவிழ்த்து விட்டு அந்த முட்டைகளை தனது மார்பகங்களுக்கு மத்தியில் ஜாக்கெட் மீது வைத்துக் காண்பித்தாள். இப்போ பாருங்க மேப்பா சார்? முட்டையின் கலர் வெள்ளையா பழுப்பா? என்றதும் “வெள்ளைதான்” என்றார் பாஸ்கரன்.

ஜாக்கெட்டை மேலே இழுத்து விட்டுக் கொண்டு வெள்ளை வெளீர் என்று நீலத்தில் துவைக்கப் பட்ட ப்ராவின் மீது மாங்கனிகளின் நடுவில் வைத்து காண்பித்து.. ‘இப்போது..?” என்று கேட்டதும் திணறினார். இப்போது ‘சூப்பர் ரின் வைட்’ பாடியின் கலரை வைத்துப் பார்க்கும்போது முட்டை சற்று வெள்ளை நிறம் குறைவாகத் தெரிந்தது. அடுத்தது பாடியையும் மேலே தள்ளி விட்டாள். முலைகள் நடுவே இரண்டு முட்டைகளையும் வைத்துக் கொண்டு காண்பித்தாள்.

மேப்பாவின் மனதில் அந்த ஆஃபீஸ் ரூமில் பின்னணியில் “கண்கள் இரண்டால் முலைக் கண்கள் இரண்டால்” என்று இசைக்கத் தொடங்கியது. பாவனாவில் முலைக் கண்கள் அவரை மிரட்டுவதுபோல் துறுத்திக் கொண்டிருந்தன. அவளது கூரிய விழிகள் அவரை உன்னிப்பாக கவனித்துக் கொண்டே ‘இப்போ உங்க வீட்டு முட்டைக்கும் இந்த முட்டைக்கும் ஏதாவது நிற வித்தியாசம் தெரிகிறதா’ என்று தொடுக்க..

பாஸ்கரன் ‘எல்லாமே ஒரு விதத்தில் வெள்ளை நிறம்தான்’ என்று ஒத்துக் கொண்டார். மீண்டும் மயக்கும் குரலில் பாப்பா மேப்பாவைப் பார்த்துக் கேட்டாள். ‘இப்போ பிரச்சினை தீர்ந்ததா? எல்லாம் கண்ணோட்டத்தில் இருக்கிறது.. பூதக் கண்ணாடி வைத்து பிரச்சினைகள் இல்லாதவற்றை சிக்கல் என்று நினைப்பதை விட்டு விட்டு பரந்த கண்ணோட்டத்தில் பார்த்தால் எல்லா பிரச்சினையும் போயே போச்சு…!!” என்று கல கல என சிரிக்கவும், அவர் மனதின் ஆழத்தில் கூட ஏதோ ஒரு சிக்கல் அவிழ்ந்து மூளைக்குள் இருந்து ஒரு கிளி பறந்து போன உணர்வு உண்டானது. இதயம் ‘லேசா லேசா’ எனப் பாட இரத்தக் கொதிப்பு நார்மல் ஆனது.

பாவனா அவர் கன்னத்தை விளையாட்டாகத் செல்லமாகத் தட்டிக் கொண்டே “ச்சோ சோ ச்வீட்..” என்று சொல்லி ‘வாயைத் திறங்கள்’ என்று சொல்லிக் கொண்டே தனது முலை ஒன்றை அவர் வாயில் திணித்தாள். “பேச முடியாமலே… உந்தன் வாயில் திணித்தேன்..” பாட்டு அறை முழுவதும் ரீங்கரித்தது. அலுவல் அறையில் அவரது தலையைத் தனது தழுவலில் கரங்களால் சிறைப்படுத்தி பூட்டுப் போட்டாள் பாப்பா!

மேப்பாவின் வாயில் உறிஞ்சிச் சுவைக்கப் பட்டுக் கொண்டிருந்தது பாப்பாவின் ஒரு முலை.. அவளையும் அறியாமல் தனது கை அடுத்த முலையை வருடிக் கொண்டது..
“முலைகளைத்தான் மங்கை வருடுகின்றாள் .. மன்னன் தான் சுவைப்பான் என” என்று மெட்டு மாறியது.

மூச்சுத்திணற சற்று ஓய்வெடுக்கட்டும் என அவரது தலையைத் தனது சிறையில் இருந்து விடுவித்த பாவனா. மீண்டும் அவரது வாயைத் திறக்கச் சொல்லி இரண்டு முட்டைகளையும் ஒவ்வொன்றாக ‘பட்’ என்று உடைத்து அவர் வாய்க்குள் ஊற்றினாள். பச்சை முட்டை உள்ளே சென்றதும் பாஸ்கரன் உள்ளே ஒரு வித வீரியம் ஊறத் தொடங்கியது. அவரது கொட்டைகளில் விந்து நதி உற்பத்தி தீவிரமாகத் துவங்க அவரது தண்டு மெல்ல மெல்ல விழித்துக் கொண்டது.