நான் ராஜேஷ், கட்டிளம் பருவம், வயசு 24. ஒரு கல்லூரியின் மாணவன். ஆனால் மற்றவர்களுடன் வம்பு சண்டைக்கு போவதும் வாய்த்தகராரில் ஈடுபடுவதுமே முழு நேர வேலையாக இருந்தது. எங்கள் சக மாணவி அனிதா… கல்லூரியிலேயே அம்சமான பிஹர் அவள் தான்..
கொழு கொழு மேனியும்… கருங்கூந்தலுமாக… கல்லூரியின் அனைத்து காளையருக்கும் கண்ணுக்கு விருந்து அவளே! பொங்கிய முலைகள் அவள் ஆடைகளையும் மீறி அனைவருக்கும் விருந்து படைக்கும்.. நடந்தால் நம்மை கண்ணிமைக்க விடாமல் நர்த்தனமடும் குண்டி அழகே தனி.. அதை காண கண் கோடி வேண்டும்.. மேலும் கீழும் அள்ளி குடுத்த இறைவன், இடையிலே வாட்டி வதைத்துவிட்டான் போலும்.. அப்பிடி ஒரு கொடி இடை..
அதுதான் போலும் கொடியிடையிலிருந்து விரிந்து செல்லும் பாகங்களின் ஏற்ற இறக்கங்கள் எதுவும் மறைவின்றி மலை போல் காட்சி தரும் அந்த மன்மத பூமி அவள் உடல்…பொதுவாக பெண்களிடத்தே அலைந்து திரியாத நான் அவளுடன் மட்டும் ஏதொ ஒரு ஈர்ப்பால் என்னை அறியாமல் பழகினேன்.. நான் மற்றவர்களிடையே போக்கிரி என்னும் அளவுக்கு பெயர் வாங்கியிருந்தாலும்… அனிதா எதுவித தயக்கமும் இன்றி என்னுடன் பழகினாள்.
ஒருநாள் இருவருக்கிடையேயும் சவால் வரவே, நானும் இரவு எவருக்கும் தெரியாமல் அவர்களது லேடீஸ் ஹாஸ்டலுக்குள் நழைவதாக சவால் விட்டேன்… அவள் “முடிஞ்ச அதை செய்.. நீ என்ன சொன்னாலும் செய்யிறன்…” என பதிலுக்கு சவால் விட.. எப்பிடியாவது இன்று இரவு ஹாஸ்டலுக்குள் நழைவது என முடிவெடுத்தேன்..
இரவு 9 மணி….
பதுங்கி பதுங்கி… மரங்கள் அடர்ந்த பகுதியூடாக ஹாஸ்டலின் பின் பக்கம் வந்து சேர்ந்தேன்… கிட்டத்தட்ட 15 அடி உயரத்துக்கு மதில் கட்டப்பட்டு காவலாக இருந்தது.. மெதுவாக மதிலுக்கு அருகில் சென்று எட்டி எட்டி பார்த்தேன்.. நுனி விரலுக்கு கூட எட்டவில்லை. சற்றுபின்னகர்ந்து ஓடிவந்து ஒரு ஜம் எடுத்து துள்ளினேன். மெதுவாக பிடிபட்ட சுவர் சட்டென்று வழுக்க “தொம்” என்று கிழே விழுந்தேன்..
ஆனாலும் அனிதா.. கண்ணுக்கு முன்னால் தெரியவே மீண்டும் ஒருமுறை முழுப்பலத்துடம் பாய்ந்து மதிலை கெட்டியாக பிடித்து கொண்டேன். மெதுமெதுவாக தலையை தூக்கி மதில் மேலாக உள்ளே பார்த்தேன்.. பல அறைகளில் இருந்து மின்னொளி வீசியது.. ஆனாலும் அந்த பகுதியில் ஆளரவம் ஏதும் இருக்கவில்லை..
கீழே பார்க்க, “எப்பிடி இவ்வளவு உயரத்தில் இருந்து குதிக்க போறனோ தெரியலை.. கால் உலுக்கி விட்டால் என் கதி அதே கதி தான்” என மனதுக்குள் எண்ணியவாறே குதித்தேன்.. “நல்ல காலம்.. கிழே கல்லோ.. முள்ளோ இருக்கவில்லை…” கடவுள் தான் காப்பாத்தினது என எண்ணியவாறு பதுங்கி பதுங்கி ஹாஸ்டலை நோக்கி முன்னேறினேன்..
உள்ளே வந்தாச்சு.. இனி மேலே போவது தான் அடுத்த கட்டம்… “எப்பிடி போவது ?” என யோசித்துக்கொண்டு பார்க்க.. திருத்த வேலைக்காக கொண்டு வரப்பட்ட ஏணி சுவரில் சாத்தி வைக்கப்பட்டிருந்தது. அதன் மீதாக மேலே பாத்ரூம் பக்கமாக ஏறினேன்.
என் தலைவிதி.. அங்கே யாரோ பேசிக்கொண்டிருப்பது கேட்டது…
மெதுவாக தலையை உயர்த்தி பார்த்தேன்… அங்கே ஒருத்தி போனில் பேசிக்கொண்டிருந்தாள். ஆம் அவள் கதைத்துக்கொண்டிருப்பது நிச்சயம் அவளது பாய் பிரண்டாக தானிருக்க வேண்டும்.. ‘ஏனெனில் அவள ஒருகையால் போனை காதில் பிடித்துக்கொண்டு மறு கையால் கீழே விட்டு குடைந்து கொண்டிருந்தாள்.
உள்ள வந்த உடனேயே ஒரு சீன்.. இன்னும் எத்தனையோ?? என்று எண்ணிக்கொண்டு… சத்தம் சந்தடி இன்றி ஒரு பாத்ரூமுக்குள் புகுந்து ஒளிந்து கொண்டேன்.. அப்போது ஒருத்தி பாடியவாறே பாத்ரூம் பக்கம் வர சட்டென்று உள்பக்கமாக தாஇட்டுவிட்டு பதுங்கி இருந்தேன்..
வந்தவள் “டொக்..டொக்..” என்று கதைவை தட்டினாள்.. பயத்தில் உறைந்துவிட்டேன்… பிடிபட்டால்..மானம் கப்பலேறிவிடும்ம்.. ஐயோ.. என்ன செய்வது.. சட்டென்று சவரை திறந்துவிட்டதும்.. “யாரடி அது.. இந்த நேரத்தில கழுவுரது?” என திட்டிக்கொண்டே அவள் பக்கத்து பாத்ரூமுக்குள் நுழைந்தாள்.
என்ன தான் நடக்கிறது என்று எட்டிப்பார்த்தேன்.. ஆம்.. அங்கே ஒரு அழகு தேவதை தன் ஆடைகளை ஒவ்வொன்றாக கழற்றிப்போட்டுக் கொண்டிருந்தாள். பிராவிலிருந்து விடுபட்ட முலைகள் இரண்டும் குத்திக்கொண்டு நின்றது.. “நல்லா தான் மசாஜ் பண்ணுராள் போல… அது தான் இப்பிடி குத்திக்கொண்டு இருக்கு” என்று மனசுக்குள் நினைத்தவாறு… அவளது அழகை திருட்டு தனமாக ரசிக்க ஆரம்பித்தேன்.. இப்போது தனி நிக்கருடன் இருந்த அவள் அதையும் இறக்கவே.. புதர் மூடிய புண்டை காட்சியளித்தது.. முக்கோண வடியில் கரிய சுருண்ட மயிர்கள் அவள் மன்மத பீடத்தை சுற்றி மறைத்து இருந்தது..
அவள் ஷவரை திறந்து குளிக்க தொடங்கியது.. அவளது தோளில் விழும் தண்ணீர் துளிகள் எல்லாம் சேர்ந்து அவளது கொழுத்த மாங்கனிகளை நோக்கி ஓடியது.. அங்கிருந்து வழிந்தோட வழி தெரியாமல் அந்தரத்தில் குதித்தன… பார்ப்பதகே பரவசமாக இருந்தது.. அவள் சோப்பை எடுத்து பூசிவிட்டு முலைகளை நன்கு கசக்கி விட்டுக்கொண்டே.. காலுக்கிடையில் கையை கொண்டு சென்று நன்றாக தேய்த்து தேய்த்து கழுவினாள்..
அஹா.. இதில வாய் வச்சு உறிஞ்சினாலே ஒரு தனி சுகமாக தானிருக்கும் என மனதுகுள் எண்ணிய படியிருக்க..
எனது புடையன் பாம்பு படமெடுக்க தொடங்கியது…